மாடர்ன் கிருஷ்ணரும் தில்லி கிருஷ்ணஜெயந்தியும்

தில்லியில் கிருஷ்ணஜெயந்தி அன்று இரவு குழந்தைகள் கிருஷ்ணனின் பர்த்டேயை அவங்க பர்த்டேயை விட சந்தோஷமாகக் கொண்டாடுகிறார்கள். முப்பையில் இருந்து வந்த ஒர் பெண் வருடா வருடம் இப்படி கொண்டாடுவீங்களா என்னையும் இனிமே சேத்துக்கோங்களேன் என்று கேட்டாள் ...அப்ப மும்பையில் இப்படி பழக்கமில்லை போல என்று நினைத்துக் கொண்டேன்..



அவரவர் வீட்டிலிருந்து கிருஷ்ணனின் வித விதமான பொம்மைகளை கொண்டுவந்து சாலையோரத்தில் செங்கல்லால் வேலி போல கட்டி அதனுள் மண் நிரப்பி ஒரு ஓரத்தில் மலை ...ஆறு ஓடுவது போல என்று நம் கொலுவில் பக்கத்தில் ஊர் அமைப்போமே அது போல செய்து கோயில் கட்டுவார்கள்.


இரவாக இரவாக மெழுகுவத்தி ஏற்றி வரும் போவோர்களுக்கு பிரசாதம் தந்து உற்சாகமடைவார்கள். ஒவ்வொரு குழுவிலும் எத்தனை பேர் இருக்கிறார்களோ அதற்கு தகுந்த மாதிரி இடமும் அலங்காரமும் அதிகமாகும்..ஒவ்வொரு வரும் விதவிதமான அலங்காரங்களுடனும் பவனி வருவார்கள்..



பெரிவர்கள் சாமி கும்பிட்டபின் ப்ரசாதம் எடுத்துக்கொண்டு கோயிலில் தருவது போலவே காணிக்கையும் தருவார்கள் அது குழந்தைகளின் சேமிப்பில் சேர்ந்து விடும்... பலர் வந்து அவர்களின் வித்தியாசமான அலங்காரமான கோயிலை பாராட்டும் போது அவர்கள் பெருமிதமாக உணர்வார்கள் .



நேற்றைய கொண்டாட்டத்தின் சில புகைப்படங்கள் இங்கே.....












கீழ் வீடாக இருப்பவர்கள் கரெண்ட் கனெக்ஷன் எடுத்து லைட் போட்டிருக்கிறார்கள்.


கிருஷ்ணஜெயந்தி முன்னிட்டு நடந்த ஒரு பேன்சி டிரஸ் போட்டியில் சின்ன கிருஷ்ணன் செய்த ஒரு குறும்பைக் கேளுங்கள் .3 லிருந்து 5 வயதுக்கான குழுவைச்சேர்ந்த பையன் அவன் மேடையில் ஏறவேண்டுமென்றால் ஃபோனைக் குடு என்று அவன் அம்மாவிடம் வாங்கி வைத்திருந்திருக்கிறான் . மேடை ஏறும்போது "சரி அதைக்குடுத்துவிட்டு புல்லாங்குழலை வாங்கிக்கொள்ளடா" என்றால் "அது வேணாம் போ" என்று மேடையில் மைக்கில் சொல்லிவிட்டு போன் நம்பர்களை அழுத்திக்கொண்டே கொஞ்ச நேரம் மேடையில் நின்று விட்டு வந்து விட்டான்.


ஆமாம் மாடர்ன் கிருஷ்ணன் இல்லையா..இன்னும் எத்தனை நாள் தான் ராதையை புல்லாங்குழல் ஊதி அழைப்பது. இப்போது தான் மொபைல் வந்து விட்டதே...."ஹலோ ராதா ஐ யம் வெயிட்டிங் ஃபார் யூ" ன்னா , "எங்கே இருக்கிறாயென்று " கேட்டு விட்டு அவளும் தேடாமல் கொள்ளாமல் நேராக வந்துவிடப்போகிறாள்...