இசை கொண்டு வாழியவே!

தியாகராஜர் உத்சவம் போல பாபநாசம் சிவன் பாடல்கள் பாடும் விழாவிற்கு எங்கள் பகுதியில் ஏற்பாடு ஆகி இருந்தது.. என் மகளுக்கு எப்பவும் எடுக்கும் போது சுதியில் படுத்தும். சின்ன வயதாக இருந்தபோது , டென்சன் என்பதற்கு அர்த்தம் தெரியாத வரை சரிதான். இப்போது எப்போதும் டென்சன் தான் .. எடுத்த சுதியில் கூடி இருந்த மாமிகள் முகம் கவலை ஆகிப்போனது.

உனக்காக பாடுகிறாய்.. உன் ஆசைக்காக பாடுகிறாய் .. அதற்கு தினம் சாதகம் செய்ய சொன்னால் என்னை எதிரியாகப் பார்க்கிறாய் என்று, கொஞ்சம் முன்னால் தான் அறிவுரை(அதிகம்) செய்திருந்தேன்.. கொஞ்சம் தாமதமாகவே இவளுக்கு பாட நேரம் கிடைத்தது என்பதால் அன்று தில்லித் தமிழ்ச்சங்கத்தில் நடக்கும் ஹைதரபாத் சிவாவின் தமிழிசை கேட்க செல்ல முடியாதே என்று கவலையாக இருந்தது.

எதற்கும் முயற்சிக்கலாமே.. என்று 6.30 கச்சேரிக்கு 7.15 க்கு சென்றால்.. அதற்கு முன் நடக்கவேண்டிய பத்ம விருது பெற்றவர்களுக்கான பாராட்டுவிழாவே முடியவில்லை.. எனக்கு கொஞ்சம் சுசீலாவை பார்க்கவேண்டும் என்ற ஆவல் இருந்தது.. ஆனால் 5 மணிக்கு மகளின் நிகழ்ச்சியை மாற்ற முடியாததால் அந்த ஆசையை சும்மா விட்டிருந்தேன். ஆனால் நிகழ்ச்சி முடிவடையாததால் மேடையில் சுசீலா அம்மாவைப் பார்க்க முடிந்தது. ஒரு தேவதையைப்போல் இருந்தார்கள்.. உள்ளே நுழைந்தபோது எல்லார் ராவ் பேசிக்கொண்டிருந்தார். ஒவ்வொருவர் பாராட்டும் போதும் சுசீலா அவர்கள் அதை பணிவோடு ஏற்றுக்கொண்டதற்கு அடையாளமாக கைகுவித்தபடியே இருந்தார்கள்..

கடைசியாக திருச்சி சிவா பேசினார். அவர் சீர்காழி சிவசிதம்பரம் மற்றும் சுசீலாவைப் பாராட்டிப் பேசியது என் மகளுக்கு அறிவுரை சொல்ல வசதியாக இருந்தது.."எங்களால் உங்களைப்போல பாட முடியாது .. எங்களுக்காகப் பாடியவர்கள் நீங்கள்.. உங்களைப்பாராட்டவேண்டியது எங்கள் கடமை . பெருமை ..உரிமை. அணுகுண்டு அழிக்க முடியாத இடம் ஒன்று, ரஷ்யாவில் ஏற்படுத்தி இருக்கிறார்கள் ..அதில் திருக்குறளும் உண்டு ..உலகம் அழிந்தபின் ஒரு மனிதன் தோன்றினாலும் அவனுக்கு சென்று சேரவேண்டிய பொருட்களில் இசையும் ஒன்று அதில் உங்கள் குரல் இருக்கவேண்டும் என்பது என்ன பேராசையா.. ? என்றார்"

பார் பாடுவது எல்லாருக்கும் வராது .. வருபவர்களை பாராட்டுவதற்குத்தான் நிறைய பேர் இருப்பார்கள். உனக்கு வருகிறது . ஆனால் முயற்சி எடுத்து அதனை சரியாகப் பழகிக்கொள்ள வேண்டும். நாளை என்னை சரியாக வழிகாட்டவில்லை என்று சொல்லக்கூடாது என்றுதான் ... ( தொடர்ந்து அறிவுரை தான் வேறென்ன) சீர்காழி சிவசிதம்பரத்துடன் மகள் ஆட்டோகிராப் வாங்குவது போன்று ஒரு புகைப்படம் எடுத்துக்கொண்டோம்..

இரவு ரயிலுக்கு போகவேண்டிய ஹைதரபாத் சிவா அவர்கள் .. தாமதமான கச்சேரி என்று நினைக்காமல் கச்சேரி களை கட்ட பாடினார். அவரும் சரி அவருடைய குழுவினரும் சரி தில்லித்தமிழ்சங்கத்தைச் சேர்ந்த வயலின் சக்கரபாணி அவர்களும் சரி
ஒருவருக்கொருவர் சளைக்காமல் ஈடுகொடுத்தனர்..

சிரித்த முகத்துடன் துள்ளலான பாவத்துடன்.. தாளமிட்டு ரசிக்கும் படி முக்கியமாக தமிழிசை என்பதால் புரிந்து ரசிக்க முடியும்படி இருந்தது அவர் கச்சேரி..இதற்கு முன்பு பன்னிசை தமிழ்மன்ற மேடையில் அவரின் பாடல்கள் கேட்டதிலிருந்து எங்கள் குடும்பமே அவர் ரசிகர்களாகிவிட்டோம்.

மகனோ தாளத்துக்கு ஏற்றபடி அவ்வப்போது ஆடி பக்கத்தில் இருந்தோரை தன் கவனத்துக்கு கொண்டுவந்து கொண்டிருந்தான்.

முடிக்கும் போது
"எல்லாரும் இன்புற்றிருப்பதின்றி வேறொன்றும் அறியேன் பராபரமே..
எல்லாரும் வாழ்க..எல்லாரும் வாழ்க" என்று பாடினார்.. அவர் மகிழ்வுடன் பாடி அந்த மகிழ்வினை மற்றவருக்கும் தன் இசையினிமையால் பரப்புகிறார்.உண்மைதானே..


தமிழ்மொழி வாழ்த்துப்பாடினார்.
தான தனத்தன தான தனத்தன தான தந்தா னே
வாழ்க நிரந்தரம் வாழ்க தமிழ்மொழி
வாழிய வாழிய வே!
வான மளந்த தனைத்தும் அளந்திடும்
வண்மொழி வாழிய வே!
ஏழ்கடல் வைப்பினுந் தன்மணம் வீசி
இசைகொண்டு வாழிய வே!
எங்கள் தமிழ்மொழி! எங்கள் தமிழ்மொழி!
என்றென்றும் வாழிய வே!
சூழ்கலி நீங்கத் தமிழ்மொழி ஓங்கத்
துலங்குக வையக மே!
தொல்லை வினை தரு தொல்லை யகன்று
சுடர்க தமிழ்நா டே!
வாழ்க தமிழ்மொழி! வாழ்க தமிழ்மொழி!
வாழ்க தமிழ்மொழி யே!
வானம் அறிந்த தனைத்தும் அறிந்து
வளர்மொழி வாழிய வே!
இனிதே பாடி முடித்தார்.