தில்லியில் திடீர் அரண்மனைகள்

கார் போய்க்கொண்டே இருந்தது. கையில் இருந்த வரைபடத்தில் குறிப்பிட்டு கேட்கவேண்டி இருந்த இடம் வந்தபாடில்லை. இப்படியே போனால் புதிய சண்டி துளசி இருக்கும் சண்டிகருக்கே சென்றுவிடுவோம் என்று சொல்லிக்கொண்டிருந்தேன். அடுத்த ஊரில் நடக்கும் திருமணத்துக்கு அழைத்துக்கொண்டுவந்துவிட்டீர்களே என்றோம். ரோகினி எங்கே ? என்று ஒரு தலைக்கவசம் விற்பவரைக் கேட்டோம். அவளை எனக்குத் தெரியாது என்று சொல்வாரென்று எதிர்பார்த்தேன் . அவர் எனக்குத்தெரியாது என்று மட்டும் சொல்லி முடித்துக்கொண்டார். இவர்களைப்போல தொழில் செய்பவர்கள் ஊரூராய் நாடோடிகள் போல நகர்பவர்களாக இருக்கும்.

கணவரின் கூட வேலை செய்வர் தன் சகோதரியின் திருமணத்துக்கு அழைத்திருந்தார். விசாரித்து விசாரித்து ஒருவழியாய் அரண்மனையை அடைந்தோம். தில்லியில் திடீர் திடீர் அரண்மனைகள் முளைக்கும். இன்று மாலை இருக்கும் கோட்டை அடுத்த நாள் காலையில் இருக்காது. ஈட்டிகளோடு வாயிற்காப்போனும் மலர் சொறிதலும் கூட சில சமயம் உண்டு.

சக்தி டெண்ட் காரர்கள் உபயத்தில் ஒரு பூங்கா அரண்மனையாக உருமாறி இருந்தது. பரிசிலும் கிடைத்தது. நுழைந்துகொண்டிருந்தவர்களுக்கு எல்லாம் 21 ரூ கவரில் வைத்து கொடுத்துக்கொண்டிருந்தார்கள். எங்களுக்கும் கிட்டியது. மகளே வாங்கிக்கொள் என்று பெரியவர் கொடுத்தார். அவர் மணமகளின் தந்தையாக இருக்கலாம். இதுவேறு செலவா?

புதியதொரு கார் . மாப்பிள்ளைக்குத் தான். வாயிலின் மறுபக்கத்தில் கட்டில் மெத்தையிலிருந்து அதில் மாற்றி மாற்றி இட 7 போர்வைகளும் , துவைத்தல் சமைத்தலுக்கு எல்லா எல். ஜி தயாரிப்புகளும் , கேஸ் சிலிண்டரும் பாத்திரங்களூம் என ஒரு வீட்டிற்கு தேவையானவையும் அதற்கு அதிகமானவையும் இருந்தது. மொத்தமாக செலவுக்கணக்குக் கூடிக்கொண்டே போகிறதே!!

எங்கெங்கு காணிலும் ஆண்கள் ஆண்களே.. ஆங்காங்கே நீள் மெத்தை இருக்கைகள் .நடுவில் மேசையுடன். பெரிய பெரிய பூஞ்சாடிகள் என்று மயன்மாளிகை அலங்காரங்கள் , உப்பரிக்கைகள். மிக மிகத் தொலைவில் மேடை. பன்னீர் தெளிக்கும் காத்தாடிகள். பேல்பூரி , பானிபூரி , ஐஸ்கீர்ம் , உருளை போண்டா , நூடுல்ஸ் , ரொட்டிகள் என கடைகண்ணிகள் அது ஒரு சிற்றூரின் கடைத்தெருவைப்போல இருந்தது . என்னையும் மகளையும் தவிர ஒரே ஒரு பெண் தெரிந்தார். மற்றபடி பெண்களெல்லாம் மாயமாய் மறைந்திருந்தனர். அது இஸ்லாமியத் திருமணமாகிற்றே.

வாயிலில் சற்றே பரபரப்பு . மணமகன் தலையிலிருந்து கால் வரை ரோஜாக்களால் மறைத்து மூடிய முகமூடியோடு மெதுவாக மிக மெதுவாக.. வந்தார். . பெண்கள் பகுதிக்கு நகரத்தொடங்கினோம் நானும் மகளும்.

நுழைவாயில் அருகேயே பெண்களுக்கு என தனிவாயில் இருந்திருக்கிறது. பெண்கள் பகுதிக்கு நுழைந்ததும் எங்களுக்கு பகீரென்றது. அது மிகச்சிறியதும் அலங்காரங்களிலும் ஆண்கள் பகுதிக்கும் இதற்கும் மலைக்கும் மடுவுக்குமான வித்தியாசம். என்ன அநியாயம். ஆனால் ஆண்கள் பகுதியில் வெறும் வெள்ளை சந்தன நிற ஷெர்வானியோ அல்லது சாதா குர்தாவோ பார்த்து விட்டு இங்கே நுழைந்தால் கண் கூசுகிறது. பெண்கள் ஜரி என்னும் அலங்கார வேலைப்பாடுகள் செய்த உடைகளாலும் கைகளிலும் கால்களிலும் பளபளப்பான வளையல் காலணி என ஜொலித்தார்கள். நானும் மகளும் மட்டும் தனித்தே தெரிந்திருப்போம்.

ஆனால் அங்கே சில ஆண்கள் இருக்கத்தான் இருந்தார்கள். அதுவும் நான்கு சிறுவயது ரோமியோக்கள் அங்கேயே வட்டமிட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள். உட்கார இடமே இல்லை. இருந்த இடங்களில் எல்லாம் பெண்கள் குழுமி இருந்தார்கள். எல்லாரும் சிக்கனும் மட்டனும் வெளுத்துக்கொண்டிருந்தார்கள். நாங்கள் எல்லாருடைய அனார்கலி சுடிதார்களை நோட்டமிட்டு கொண்டே அப்படியே கொண்டையலங்காரங்களை பற்றி அலசி விட்டு நூடுல்ஸ் எடுத்துக்கொண்டோம். பின் ஒரு ஓரமாக கிடைத்த மேஜையில் நின்று கொண்டே ரொட்டியும் சென்னாவும் சாப்பிட்டோம். அப்போது அங்கே ஒரு பெண் முக்காடு இட்டு வந்து அமர்ந்தார்.

அமர்ந்ததிலிருந்து எண்ணையில் போட்ட கடுகு போல பொறிந்து தள்ளினார். அங்கே உக்காராதே இங்கே உக்காராதே எனச் சொல்லுகிறார்கள். பார்! போன கல்யாணத்தில் அங்கே உக்கார்ந்தேன். அங்கே பசங்க வருவாங்க என்று திட்டினார்கள் . ஊரார் என்ன சொல்வார்கள் என்றார்கள். இதோ இங்கே உக்கார்ந்திருக்கிறேன். வந்ததும் ஏன் இங்கே விற்பனையாளர்கள் ஆண்களில்லையா என்பார்கள் கேள்! மூலையை ஏன் தேர்ந்தெடுத்தாய் எனவும் சொல்வார்கள்.. அவர்கள் இவர்கள் எல்லாரும் என்ன சொல்வார்கள் என்று திட்டுவார்கள் பார்! , என்றாள் ,. அதுவே நடந்தது.

எங்களைப்பார்த்து நீங்கள் என்ன வெறும் ரொட்டி சாப்பிடுகிறீர்கள் இதெல்லாம் டேஸ்ட் செய்வதில்லையா என்று கேட்டார்கள். வெஜ் என்று சொன்னதும் ”பாவம்” என்று முடித்துக்கொண்டார்கள். நாங்கள் இருந்தவரையிலும் மணப்பெண் வரவே இல்லை. ஆனால் நாங்கள் முக்காடிட்டு அமர்ந்திருக்கிற நாலைந்து பெண்களை அதுதான் மணமகளோ என நினைக்கும்படி இருந்ததால் இது தபுசமா என்று விசாரித்துக்கொண்டிருந்தோம். எங்களை விநோதமாகப் பார்த்தார்கள். அது சரி அலங்காரம் அப்படி இருந்தால் எங்கள் மேல் என்ன தவறு.

முதல் முதலாக கணவனும் மனைவியும் பிரிந்து இருக்கும் திருமணம் இல்லையா என்று கேட்டார் நண்பர். ஆமாம் இப்படித்தான் இருக்குமென்று எதிர்ப்பார்த்தேன். என் பள்ளித்தோழி கல்யாணத்தில் ஆண்களும் பெண்களூம் தனியாக இருப்பதை நம் ஊரிலும் பார்த்திருக்கிறேன். அப்போது வெஜ் பிரியாணி இருந்தும் கூட வந்திருந்த மற்றொரு தோழியின் கட்டாயத்தால் உணவருந்தாமலே பஸ் ஏறினோம்.

வீட்டுக்கல்யாணங்களில் பேதமின்றி அனைவரும் வட்டமேஜை மாநாடு போட்டு மாமாக்களும் சித்தப்பாக்களும் அத்தைகளும் என கொண்டாடியதெல்லாம் நினைவுக்கு வந்தது. கடுகு பொறிந்தவர்களைத் தவிர மற்றெல்லோரும் மகிழ்ச்சியாகவே இருந்திருப்பார்கள் என நினைக்கிறேன். மொத்த கல்யாணமும் 30 லட்சம் செலவாம்...

இத்தனையும் உங்களூக்கு அந்த அரண்மனையைக் காட்டத்தான். என்ன ஒரு கடவுளின் சித்தம் பாருங்கள் படத்தில் பெண்களின் மேடையலங்காரம் தான் அழகாக வந்திருக்கிறது. ராயலாக.. :) ஆனால் கோட்டையின் சுற்று அலங்காரம் என்ன சொல்லுங்கள் ஆண்கள் பகுதிதான். பெண்கள் பகுதியில் சுற்று அலங்காரமே இல்லை. ..