தீக்குள் விரலை வைத்தால் ..

நான் உள்ளே நுழையும் நேரம் அந்த பெண் பாடிக்கொண்டிருந்தாள். நிறம், நல்ல தென்னிந்திய நிறம். மை இடப்படமாலே பெரியதாக தெரியும் வகையான கண்கள். நான் அமர்வதற்கு நல்ல அமைப்பான இடம் தேடிக்கொண்டிருந்தேன். தூணுக்கருகில் பாடகர்களை நன்றாக கவனிக்கும்படியாக நேர் பார்வையில் அதே சமயம் காற்றும் வெளிச்சமும் ஒரு சேர கிடைக்கும் படி ஒரு இடம் கண்களில் பட்டது. அமர்ந்த சில நொடிகளில் பாடிக்கொண்டிருந்த பாட்டின் கடைசிவரிகளைப் பாடிக்கொண்டிருந்தாள் அவள். கண்டிப்பாக யாரிடமாவது கேட்டு அவள் பெயர் தெரிந்து கொள்ளவேண்டும். ஒரு வேளை 'விழி'யில் முடியும் ஏதாவது பெயராகவோ அல்லது ஏதாவது ஒரு மலரின் பெயராகவோ தான் அவளுடைய பெயர் இருக்கவேண்டும் என்று தோன்றியது. இல்லாமல் போனால் கூட அவளுடைய பெயர் அழகானதாகத்தான் இருக்கும்.


கண்களாலேயே பக்கவாத்தியக் காரர்களிடம் எப்படி சரிதானா என்று கேட்டாள் .. அவர்களும் புன்னகையில் அற்புதம் என்று பதில் தர. அவள் கண்களும் புன்னகைத்தன. அங்கே ஒரு நாட்டிய நாடகம் நடந்தது அவள் கண்களில். இதுவரை படித்ததும் இந்த வர்ணனைகளும் ரசிப்பும் ஒரு இளைஞனுடையது என்றா நினைத்தீர்கள். ம். நான் ஐம்பது வயதைக்கடந்தவள். தினமும் மாலை வேளைகளில் இந்த சிவன் கோயிலோ இல்லையெனில் செட்டித்தெரு பிள்ளையார் கோயிலிலோ என்னைப் பார்க்கமுடியும்.. இன்று பிள்ளையார்கோயில் தான்போவதாக இருந்தேன். ஆனால் இங்கே கச்சேரி இருப்பதாக பரிமளம் வழியில்பார்த்து சொன்னதால் வந்தேன்.. எனக்கு ராகமோ தாளமோ தெரியாது. பாடல் கேட்டால் மனதுக்கு இதமாக இருக்கும். முக்கியமாக இசையெல்லாமே என் மகளை நினைவுப்படுத்தும்.

அடுத்தப்பாடல் "காக்கைச்சிறகினிலே நந்தலாலா" என்று ஆரம்பித்தாள் நான் உருகிப்போனேன். கேட்கும் ஒலிகளெல்லாம் "ஆம் அவள் குரல் தானே இன்றும் என் காதுகளில் ஒலித்துக்கொண்டே இருக்கிறது".

"தீக்குள் விரலை வைத்தால் நந்தலாலா" ....அவள் பாடிக்கொண்டிருக்கையில் நான் மயங்கி விழுந்துவிட்டேன். யாரோ என் முகத்தில் பாட்டிலிலிருந்த குடிநீரை தெளித்து எழுப்பிவிட நான் நன்றிக்கூறிக்கொண்டே எழுந்து கொண்டேன்.தீ தீ என்று கத்தியதாக இரண்டு பேர் சொன்னதும் வெக்கமாகப்போய்விட்டது எனக்கு. எப்போதும் இப்படித்தான் என் உடல் நிலைக்கு நான் அதிகம் உணர்ச்சிவசப்பட்டால் இப்படி மயங்கிவிடுகிறேன் என்று சமாளிக்கப்பார்த்தேன்.. கச்சேரிக்கு என்னால் இடையூறு வேண்டாமென்று கோயிலில் வேறோரு இடம் தேடி என்னை அமரவைக்குமாறு அருகில் இருந்தவர்களிடம் கேட்டுக்கொண்டேன்.

என் மகள்.
கோயில் சிலை போன்ற நங்கை அவள் .

தீக்குள் விரலை வைத்தால் நின்னை தீண்டும் இன்பம் தோன்றுதையே நந்தலாலா" விரலை வைத்தால் பரவாயில்லை பின்னால் இழுத்துக்கொண்டுவிடலாம் , இரண்டு ஊது ஊதினால் சரியாகி இருக்கும்... இல்லையா நானாவது அம்மா காட்டு காட்டு என்று என் வாய் எச்சிலால் குணப்படுத்தி இருக்கலாம்.. என் மகள் தான் அதில் குளித்தே பார்த்துவிட்டாளே .. நான் என்ன செய்வேன். ஏனா? நன்றாக கதையின் ஆரம்பத்தைக்கவனித்தீர்களா? இந்த பாடகியின் நிறத்தை,நான்எப்படி சொன்னேன்.. ஆம் என் மகளும் அப்படியே தான் இருப்பாள். நல்ல தென்னிந்தியநிறமாக்கும் .. வேறுவிதமாகவும் சிலர் சொல்வதுண்டு அவள் கறுப்பென்றாலும் களை என்று, அது எப்படி கறுப்பென்றாலும் அப்படி சொல்லி சொல்லியே கறுப்பு மட்டமென்று சொல்லிவிட்டார்கள். மறுக்காமல் மணந்துகொண்டபின், நாளெல்லாம் நீ கறுப்பென்று முகம் சுளித்து துன்பம் தந்தவன்,மனம் குளிர இவள் தீக்குளித்துவிட்டாள்.
----------------------------------------
இது கதை மாதிரி .. ஆயில்யனின் பதிவு பார்த்த பின் தோன்றியது . என் வீட்டு வேலைக்காரங்களுடைய பெண் நல்ல தென்னிந்திய நிறம். அவளை பள்ளியில் இந்த ஊர் ஹிந்திக்காரங்க பெண்கள், உனக்கு திருமணமே ஆகாது என்று சொல்லிவிட்டார்கள் என்று, அந்த பெண் வீட்டில் வந்து அழுதாளாம்.. அவளுக்கு வயது 10 என்பதை நீங்கள் நினைவில் கொள்ள வேண்டும்.

சிறிது நாட்களுக்கு முன்பு வரை அநியாயத்திற்கு, பெண் கள் நிறமாக இருக்கவேண்டும் என்று முகக்கிரீம் ஆட்கள் விளம்பரம் செய்துவந்தார்கள். இப்போது சமநீதி கிடைத்துவிட்டது. ஆண்களும் வெள்ளையென்றால் தான் காதலிக்கப்படுவார்கள் என்று அவர்களூக்கும் தனி க்ரீம் வந்துவிட்டதாக விளம்பரம் செய்கிறார்கள் .. :-)