தில்லியில் ஒரு சந்திப்பு

பாபா மெயிலில் வந்து சொன்னார் வலைப்பதிவு சந்திப்பு ஒன்று தில்லியில் நடத்தலாம் ஆயத்தமாகுங்கள் என்று. அன்றைக்கு ஆரம்பித்தது பந்தா நாங்களும் சந்திப்பு நடத்தறோம் தில்லியில் என்று. பெரிசா தலைக்கு மேல ஒளிவட்டம் சுற்றத்தொடங்கிடுச்சு.. மீட்டிங் இருக்கு மீட்டிங்க் இருக்குன்னு விட்ட பந்தால வீட்டுக்காரர் ஆமா நாங்கள்ளாம் எத்தன மீட்டிங் பார்த்துருக்கோம், நீங்க போடற மீட்டிங்க்கு இத்தன ஆர்ப்பாட்டமான்னு வேற கேட்டாங்க..அடங்கினமா, இல்லயே...

இடத்தை முடிவு செய்வதில் ஏற்பட்ட தாமதத்தால் பாஸ்டன் பாலாவுக்கு கன்ப்ர்ம் செய்யவும் தாமதமாகிவிட்டது. தில்லி வந்து சேர்ந்ததும் அவரும் தொடர்பு கொள்வதாகச் சொல்லி இருந்தார் ஆனால் அவருக்கு என்ன பிரச்சனையோ இது வரை எந்த செய்தியும் இல்லை. வெள்ளிக்கிழமை மதியம் வரவங்கள வச்சு மீட்டிங் எப்படியும் நடத்தலாம் அப்படின்னு முடிவு செய்தோம். பின்னூட்ட நாயகன் சென்ஷி , மங்கை , நான் ,சிவமுருகன் அப்புறம் அயன் உலகம் என்ற பதிவை எழுதும் நண்பர் வருவதாக சென்ஷியிடம் சொல்லி இருந்தாராம் ஆனால் வேலைப்பளு வர இயலவில்லை.

தில்லியில் துளசி , அருணா போன்ற பெரிய பதிவர்களுடன் சந்திப்பு நடத்தி இருந்தாலும் இது தில்லி தமிழ் வலைப்பதிவாளர்களின் முதல் சந்திப்பு .

வீட்டுல கட்டிடவேலை நடப்பதால் வீட்டுக்காரரை லீவ் போட்டு மேற்பார்வை பார்க்கச் சொல்லிவிட்டு மகளுக்கு என்ன என்ன செய்யவேண்டும் என்று இன்ஸ்ட்ரக்ஷன் கொடுத்துவிட்டு..பையனை ஒருவழியாகத் தூங்கவைத்துவிட்டு 2 மணி சந்திப்புக்கு 2.15 க்கு லேட்டாகப் போகிறோமே என்ற கவலையோடு மங்கையும் நானும் போய் நின்றால், ரெஸ்ரணட் வாசலில் இருந்து போய் போன் செய்தால், வரவேண்டிய மற்றவர்களான சிவமுருகன் ஆபிஸிலேயே மாட்டிக்கொண்டதாகச் சொல்கிறார். சரி சென்ஷியாவது வருவார் என்று உள்ளேபோய் உட்கார்ந்தோம்.

என்ன வேண்டும் என்ற பேரரரிடம் லெமன் ஜூஸ் என்றதும் சாப்பிடற நேரத்தில் வெறும் ஜூஸா என்று ஒருமாதிரி பார்த்தார் ..இல்லப்பா நண்பருக்குக் காத்திருக்கிறோம் அப்புறமா சொல்கிறோம் என்றோம். சென்ஷி க்கு போன் செய்தால் டிராபிக்க் பஸ் ஓடலை அப்படி இப்படி ன்னு சாரி சாரி கொஞ்சம் வெயிட் பண்ணுங்க என்று பதில் வந்தது. நாம தான் தினமும் போனிலேயே வலைப்பதிவுகளைப் பற்றிப் பேசறோமே நம்மளை இப்படி ஹோட்டல்ல பேசவிட்டுட்டாங்களே என்று புலம்பிக்கொண்டே பல முக்கிய முடிவுகளை எடுப்பது பற்றிப் பேசிக்கொண்டு இருந்தோம். அது என்னவா?, அப்பறம் சொல்றேன்.

நேரம் ஆக ஆக நாளைக்கு இந்த சந்திப்பு பற்றி எழுதினா "ஏப்ரல் ஒன்று ஏப்ரல் 20 ல் வந்தது " , ''வருகிறார் வருகிறார் சென்ஷீ வருகிறார்" இப்படி எல்லாம் தலைப்பு வச்சால் என்ன என்று யோசனை. முதல் 2 மணி நேரம் மங்கையும் நானும் தான் சந்திப்பு நடத்தினோம். அடுத்த மூணாவது மணிக்குத் தான் சென்ஷி வந்தார். ஜோடியாக யாராவது வந்தால் அட சென்ஷிக்கு யாரோ செட்டாகி சந்திப்புக்கே கூட்டி வந்துட்டார் போலயே என்று பார்த்தோம் கடைசியில்.

ஒரு வழியா வந்து சேர்ந்தார் ஒடிஞ்சு விழறமாதிரி இருந்தார். சாரிக்கா சாரிக்கா (எத்தனை சாரி சொல்லி இருப்பார் னு கணக்கு வைக்கலை) என்று ஆரம்பித்து நான் தான் மங்கை என நினைத்து ஆரம்பித்தார். இல்லைங்க நான் முத்து லெட்சுமி அது மங்கை என்று அறிமுகப்படுத்திக் கொண்டோம்.

ஒரு முடிவு எடுத்திருக்கிறோம் அந்த முடிவு தில்லியில் எடுத்த முடிவு என்பதால் முக்கிய முடிவாக்கும் என்றதும் என்னதுங்க அது நானும் வேணா வழிமொழிகிறேன் அப்படின்னார் வேற வழியே இல்ல வழி மொழிஞ்சு தானே ஆகணும் மெஜாரிட்டி ஒத்துக்கிட்டாச்சே...அதாங்க மொத்தமா சந்திப்புல இருந்த மூணு பேருல ரெண்டு பேர் மெஜாரிட்டி தானே.

என்னன்னா நாம ஒருத்தருக்கு போடற பின்னூட்டத்துக்கு அவங்க பதிலுக்கு நன்றி அப்படின்னு போடுவது அவசியமே...நாங்க சொல்லுவோம்.எங்களுக்கும் மத்தவங்க நன்றி சொல்லணும்ன்னு எதிர்பார்ப்போம். நன்றி சொல்லைன்னாலோ பின்னூட்டத்திற்கு பதில் சொல்லைன்னாலோ அவர்களுக்கு பின்னூட்டமிடாமல் போராட்டம் செய்வோம்.

சென்ஷி பெயர்க்காரணம் என்ன நாங்கள்ளாம் எப்படி வலைப்பதிய வந்தோம்..சந்திப்பு எந்த விதத்தில் வலைப்பதிவாளர்களுக்கு உதவியா இருக்கு. இப்படி நிறைய பேசினோம்.

மங்கை புதிதாக எயிட்ஸ் பத்தி வலைப்பதிவு தொடங்குதாக இருக்காங்களாம். அப்புறம் இப்ப எதப்பத்தி எழுதறாங்களாம்?..அங்கே எயிட்ஸ் பத்தி எழுதிவிட்டால் இந்தப்பதிவில் என்னதான் எழுதப் போகிறார்களோ பாவம்.

வெட்டி ஒட்டுவது தப்பா, மொக்கை பதிவு அதாங்க சென்ஷி யின் புள்ளிவிவரம் மாதிரி ஜோக் பதிவு எழுதுவது தவறா , கவிதை என்று கிறுக்குவது தப்பா என்று கேள்விகளாக அடுக்கினாலும் நாலு பேருக்கு அதுனால ஒரு ஆபத்து வராதுங்கற போது எதுவுமே தப்பு
இல்லன்னு முடிவு கிடைத்தது.

சென்ஷியைப்பார்த்து நீங்க வலைப்பதிவு உலகத்திற்கு என்ன செய்றீங்க என்றதும் புதுசா வரவங்கள்ளேர்ந்து எல்லாருக்கும் பின்னூட்டம் போட்டு பாரட்டுறேன். அதான் என்னால ஆன சேவை என்றார்..சென்ஷி .. தேவை உங்கள் சேவை அப்படின்னு பாராட்டினோம். மங்கையிடம் சென்ஷீ உங்க பின்னூட்டம் அதிகமா பாக்கமுடியறது இல்லயேன்னு கேட்டார் . ஆபிஸிலே தமிழார்வத்திற்கு இருக்கும் தடைப்பற்றி மங்கை கவலையைப் பகிர்ந்து கொண்டார்கள்.

பாகசவில் தலைமைப்பொறுப்பு எப்படி வந்தது , யாரவது பதவிகொடுத்தாங்களா இல்லை யாரும் இல்லாததால் தானாகவே பதவியை எடுத்துக்கொண்டாரா என்று சென்ஷியின் பதவி பற்றி ஒரு அலசல் நடந்தது.

வலையாசியரா இருந்தப்போ வித்தியாசமா தொடுத்ததெல்லாம் தானாவே செய்தாரா இல்லை மண்டபத்தில் எழுதி வாங்கி வந்தாரா, என்றதும் இன்னும் நிறைய ஐடியா இருக்குன்னார் சொன்னா நாங்க யூஸ் பண்ணிடுவோம்ன்னு சொல்ல மறுத்துட்டார். அநியாயம். எல்லாம் பேசி முடிஞ்ச அப்புறம், சென்ஷி கேக்குறார், அக்கா இப்ப நம்ம என்ன எல்லாம் பேசினோம், இன்னொரு தடவை சொல்லுங்க... எனக்கு மறந்துடும் இல்லைன்னா கொஞ்சம் நோட்ஸ் எழுதுங்களேன் என்றார். நல்லா இருக்கே மறந்துப்போகும்ன்னா மாணவர் தான் நோட்ஸ் எடுக்கணும் மேடத்துக்கிட்டயா நோட்ஸ் எழுதித் தர சொல்லறது ..பாவம் தனியாளா மாட்டிக்கிட்டார் சென்ஷி.

பாஸ்டன் பாலா வந்திருந்தா கேட்டுருக்கலாம், நீங்க சொல்லறது எனக்கு உடன்பாடில்லை அக்கா என்று எதற்காகவாவது நடுநடுவில் சொல்லிக்கொண்டிருந்தார். அப்பறம் அது சரி அது சரி என்று முடித்துக்கொண்டிருந்தார். ஆளுக்கு ஒரு தோசை ஒரு காப்பி ஆர்டர். [ இத்தனோண்டு ஆர்டருக்கு எங்கள அத்தன நேரம் அனுமதிச்சாங்களா உட்கார்ந்திருக்கன்னு வீட்டுக்காரருக்கு பெரிய சந்தேகம்] . சிவமுருகன் போன் செய்தார் வர்ரேன்னு, இல்லங்க நீங்க வர நேரம் ஆகும்ன்னா காத்திருக்கறது கஷ்டம் அடுத்து ஒரு ரிலாக்ஸா சண்டெ சந்திப்பு ஏற்பாடு செய்யலாம் என்று போனிலே முடிவு செய்துகொண்டோம். ஆனா அதற்கப்புறமும் கொஞ்சம் பேசிட்டு இன்னோரு காபி. இதற்கு நடுவில் வீட்டிலிருந்து மூன்று முறை மகள், வீட்டுக்காரர், மகன்( வெறுமனே அம்மா அம்மா) என்று கூப்பிட்டாயிற்று. தனிமனிதத்தாக்குதல் இன்றி மற்றவர் மனதை நோகடிக்காமல் பதிவு இட வேண்டும் என்று எல்லாருமே நினைக்கவேண்டும் என்று பேசிக்கொண்டே வெளியே வந்தோம்.கலகலப்பாக முடிந்தது சந்திப்பு.


தேசிய சந்திப்பு 1 சென்ஷியின் ரிப்போர்ட்