February 19, 2007

NOT ONE LESS

நான் ரசித்த படங்களின் வரிசையில் இது சீனத்திரைப்படம். எத்தனையோ விருதுகளைப் பெற்ற படம். சீனாவின் ஒதுக்குபுறமான ஒரு மலைப்பகுதியில் உள்ள ஒரு பள்ளிக்கூடத்தின் ஆசிரியர்
விடுமுறையில் செல்ல நினைக்கும்போது அதுவரை பள்ளியை நடத்த அவருக்கு ஒரு 13 வயது சிறுமிதான் கிடைக்கிறாள். வறுமையும் பணத்தேவையும் காரணமாக
வேலைக்கு வரும் அவளை ஒரு குழந்தை குறைந்தாலும் அவளுக்கு கிடைக்க இருக்கும் பணம் குறையும் என்று
சொல்லி விட்டு போகிறார்.

அவளும் தனக்கு தெரிந்தவற்றை வைத்து குழந்தைகளுடன் குழந்தையாக வகுப்பு நடத்துகிறாள்.
ஒரு மாணவன் வறுமையால் படிப்பை விட்டு வெளியூர் சென்று வேலை செய்யப் போய் விடுவான். அவனை திருப்பி எடுக்க அவள் செய்யும் முயற்சியே கதை.

பள்ளியில் பாடம் எடுப்பதை கவனிக்கும் ஒருவர் ஆகா முன்பிருந்த ஆசிரியரை விட இவள் நன்றாக எடுக்கிறாளே
என்று நினைத்துப் போவார். காரணம் என்னவென்றால் அவள் எப்போதும் கணிதமே எடுப்பாள். ஒவ்வொரு மாணவனும் எத்தனை கையிருப்பில் வைத்து இருக்கிறான் அதனை சேர்த்தால் எவ்வளவு வரும் மொத்தம்? நகரத்துக்கு செல்ல டிக்கெட் எவ்வளவு? அதற்கு இன்னும் எவ்வளவு தேவை.இப்படி.


அனைவருமே செல்லவேண்டுமானால் பஸ் டிக்கெட்டுக்கு ஆகும் செலவு என்ன? அதற்கு எப்படி சம்பாதிக்கலாம் ? என்று எப்போதும் கணிதம் தான் அதற்கப்புறம் வகுப்பில்.

அருகில் இருக்கும் ஒரு செங்கல் சூளையில் செங்கல் அடுக்கி பணம் சம்பாதிப்பார்கள்.எத்தனை அடுக்கினால் எத்தனை கிடைக்கும் என்று கணக்கிடுவார்கள். அவர்கள்
முயற்சித்ததில் உடைந்தவற்றுக்கு போக முதலாளி தருவது போதாது. மீண்டும் மீண்டும் பணம் சேர்ப்பார்கள்.


ஒரு முறை எல்லாரும் கடைக்கு சென்று கோலா வாங்குவார்கள். அவர்களிடம் இருப்பதில் ஒன்று தான் வாங்கலாம். வாங்கி அனைவரும் அந்த கேனை பகிர்ந்து குடிப்பார்கள் மிக அருமையான காட்சி. இதில் ஒன்றுமே இல்லையே இதற்கா இத்தனை என்று பேசிக்கொள்வார்கள்.

கடைசியில் அதிகம் பணம் சேர்க்க முடியாது ,அவள் மட்டும் போய் தேடுவதே சரி என்று தனியாக புறப்பட்டு தேடி அலைவாள்.கண்டுபிடித்தும் விடுகிறாள். அவளால் அந்த பள்ளிக்கும் நன்மை ஏற்படுகிறது.


யாருமே இதற்கு முன் நடிக்காதவர்களாம் அதனாலேயே நன்றாக இருக்கிறது போல் தெரிந்தது. இயல்பாக தோன்றியது. சீனாவின் இயற்கை , மக்களின் ஏழ்மையை காட்டும் விதம் ,குழந்தைகள் என்று படத்தை பார்க்கவைக்க நிறைய காரணிகள் .கதை மற்றும் படத்தைப் பற்றி இன்னும் விரிவாக இங்கே இருக்கிறது.

No comments: