காசி பயணத்தொடர்

சுமார் ஐந்து வயதிருக்கும் போதே காசிக்கு சென்றிருக்கிறேன். இது மூன்றாவது முறை. தில்லியிலிருந்து சிவகங்கா எக்ஸ்ப்ரஸ். இரவு கிளம்பி காலை வாரனாசி. தீபாவளி சமயத்தில் விசேஷமாக இருக்குமே தீபாவளிக்கு பிறகு கிளம்புகிறீர்களே என்று தான் எல்லோருமே கேட்டுக்கொண்டிருந்தார்கள். கூட்டம் என்றால் எங்க குடும்பத்துக்கு கொஞ்சம் அலர்ஜி.

வாரனாசியில் இறங்கியதும் ப்ரீபெய்டு ஆட்டோ ஒன்றை பிடித்து நாட் கோட் சத்தர் போய் இறங்கினோம். என்ன பார்க்கிறீர்கள்? அதாங்க நாட்டுக்கோட்டை நகரத்தார் சத்திரம். ஊரில் நல்ல ப்ரசித்தம். போனமுறைக்கு இந்த முறை சத்திரம் நல்ல மாற்றம். லிப்ட் வசதி வந்திருக்கிறது. அறைகளும் புது முறைப்படி டைல்ஸ் வைத்து பெரிய கட்டிலிட்டு இருந்தது. பாத்ரூம்களும் வசதியாக ஹோட்டல் அறைகளைப்போல நல்ல முறையில் டைல்ஸ் வசதிகளோடு செய்திருந்தார்கள். முக்கியமாக சத்திரத்தை நாடுவதன் காரணம் ( ராப் கவனிச்சுக்கோ) தென்னிந்திய உணவு தான்.


நேராக அலுவலக அறையில் திரு. பனப்பனை சந்தித்தோம்.
என்னவெல்லாம் வசதி வேண்டுமோ நான் செய்துதருவேன் உங்கள் தேவை என்ன சொல்லுங்கள் என்று அமைதியாக விசாரித்தார்.

" சும்மா சாமி கும்பிடவா வேறு எதுவும் வேலை இருக்கிறதா ? "என்றார்.
" சாமி கும்பிடத்தாங்க ஆனா ஒரு சிரார்த்தம் கூட கொடுக்கனும்" என்றதும்
"அதாங்க வேற வேலைன்னு கேட்டேன். சரி எத்தனை நாள் தங்குவீர்கள்?"
" அது இரண்டு நாளுங்க.. "
"அப்ப சொல்றதைக் கேளுங்க போய் குளிச்சி கிளிச்சி ரெடியாகி ரெஸ்டு எடுங்க.. மதியம் ப்ரீ சாப்பாடு தான் சாப்பிடுங்க.. 2 அரை மணிக்கா வாங்க ,ஒரு பையனை அனுப்பறேன் நடந்தே போகக்கூடிய நாலு கோயில் பார்த்துட்டு வாங்க. பின்ன சாயங்காலம் கங்கா ஆரத்திப்பார்த்துடுங்க."

"சரிங்க அப்படியே ராத்திரி கோயிலிருந்து புறப்படும் நகரத்தார் கட்டளைக்கு பாஸ் வேணுங்களே! .. "

அதுக்கென்னா ராத்திரி சாப்பாட்டுக்கு 20 ரூ டோக்கன் இப்பவே வாங்கிக்கோங்க சாப்பிடவரும் போது பாஸ் வாங்கிக்கோங்க நாளை காலையில் வாங்க போட்க்கும் அய்யருக்கும் ஏற்பாடு செய்துடலாம் பின்ன சாரநாத் மற்ற இடங்களுக்கும் வண்டி வேண்டுமென்றால் ஏற்பாடு செய்வேன்.."

கடகட என நமக்கான திட்டத்தை அவரே சொல்லிமுடித்துவிட்டார். குறுக்கே கேட்க அவசியமே இல்லை.

மதியம் சாப்பாடு சாம்பார் ரசம் காய் என்று வீட்டில் சாப்பிடுவது போல நிம்மதியாக சாப்பிட்டுவிட்டு மீண்டும் ஒரு ரெஸ்ட். இரண்டரை மணிக்கு கிளம்பினோம்.

கேமிரா , போன் ஏன் பேனாவுக்குக்கூட அனுமதி இல்லை. என்பதால் மனதே இல்லாமல் கேமிரா இல்லாமல் கிளம்பினேன்.
முதலில் துண்டி விநாயகர். பின்னர் அன்னபூரணி, பின்னர் காசி விஸ்வநாதர் மற்றும் விசாலாட்சி கோயில்.
photo by simona ( google தந்த படம் தான் அவருக்கு ஒரு நன்றி சொல்லிக்கலாம்)
தெருக்கள் மதுரை மீனாட்சி கோயில் மேல மாசி வீதி சந்துக்களையும் விட சிறியது. சாந்தினிசவுக் சந்துக்களையும் விட சிறியது.பெரிய டவுன் கடைத்தெருவில் கூட கார்கள் நிறுத்த அனுமதி இல்லை. இருசக்கரவாகனங்களை நிறுத்தி ரோட்டி ன் நடுவில் டிவைடராகவும் பார்க்கிங்க் ப்ளேசாகவும் இருமாதிரியும் பயன்படுத்துகிறார்கள். துண்டி விநாயகர் அருகிலுருந்தே போலீஸ் காவல் தான்.


நுழைவு வாயில்



தங்க கோபுரம்


சுயம்பு லிங்கம் சுற்றிலும் வெள்ளியால் கட்டப்பட்ட தடுப்பு.

நம் தென்னிந்தியா போலல்லாமல் இங்கே சிவனை தொட்டு வணங்க அனுமதி உண்டு என்பது தான் வட இந்தியாவில் சிறப்பு. நாம் 5 ரூபாய்க்கு பால் ( பாதி தண்ணீர்) மண் குடுவையில் வாங்கிக்கொண்டு கூட்டத்தின் இடிகளுக்கிடையில் சிந்தாமல் அபிஷேகம் செய்வது என்பது திறமைதான். மதியத்தில் சாமியை சுற்றிலும் பெரிய கம்பி தடுப்பைப்போட்டு சுவாமி மேலேயே மக்கள் விழுந்துவிடாமல் தடுத்திருந்தார்கள்.கம்பித்தடுப்பை தாண்டி தொட்டு வணங்கலாம். மலர்களும் வில்வமும் பாலுமாக நிறைந்திருந்தது. அவ்வப்போது மேலே கொஞ்சமாக நீக்கி தரிசிக்க செய்கிறார்கள்.ஜரகண்டி போலவே வெளியே துரத்திவிடுவார்கள்.


காசி விஸ்வநாதர் கோயிலில் பின்னால் மசூதி டூம் இருப்பதாக அறிந்திருந்தேன் . அதைப்பார்க்க சென்றபோது அங்கே பெரிய நந்தி ஒன்று .. அது பழய சிவன் கோயிலின் நந்தியாம். நந்தியின் முன்னால் வேலியிட்டு பாழடைந்த ஒரு கோயிலின் பாகம்.. அதன் பின் ஒரு மசூதி. பாதுகாப்பு மிக பலம். துப்பாக்கி ஏந்திய போலீஸ்களின் நடமாட்டம்.

காசிவிசாலாட்சி கோயில் நம் ஊர் கோயில். அங்கே பெண்கள் குங்கும அர்ச்சனை செய்வது ஒரு பழக்கம் இருக்கிறதாம். சிகப்புவளையல்களோடு வந்த சில தெலுங்குபெண்கள் செய்துகொண்டிருந்தார்கள். சாமிக்கு சார்த்திய சேலைகளை வாங்கிக்கொள்ளச் சொல்லும்படி அழைத்து வந்தப்பையனிடம் ஹிந்தியில் அந்த அய்யர் சொல்லிக்கொண்டிருந்தார்.. காசிக்குப்போனால் என்ன என்ன செய்யவேண்டும் என்று பாபா கூட ஒரு பதிவு போட்டிருந்தார் தேடி இணைப்பு செய்து வைக்கவேண்டும். நெற்றியைக்காட்டினால் காசு. நின்று கும்பிட்டால் தட்சனை. முதுகில் அடித்தால் காசு. கவனம் தேவை.

ப்ரசாதம் எடுக்காமல் சாமியை கண்ணால் கண்டு வரும்போது அது ஆன்மிகச்சுற்றுலா போலவே இல்லை. ஏதோ ம்யூசியம் இன்பச் சுற்றுலா போலத்தோன்றுவதை தடுக்க இயலவில்லை. காரணம் காசு பிடுங்கும் பண்டாக்கள் தான்.
காசியில் எடுத்த சில படங்களை அவ்வப்போது க்ளிக் க்ளிக் கேமிராக் கவிதைகள் பதிவிலும் வலையேத்துக்கிறேன்.
கங்கா ஆரத்தி , காசி விஸ்வநாதர் ராக்கால பூஜை அடுத்த அடுத்த பதிவில்......