அர்த்தமில்லா காத்திருப்பு

தூரிகைக்கு ஓய்வில்லை,
வண்ணங்கள் காத்திருக்கின்றன.
மையிட்ட கண்களுடன்
மங்கையவள் காத்திருப்பாள் .
அர்த்தமில்லா காத்திருப்பு.
ஓவியத்தில் மூழ்கி,
தன் முகமே மறந்தவனிடம்,
அசையாமல் நின்றுவிட்டு,
மனதைக் குறையாகிப் போன
ஓவியத்தைத் தள்ளுவதுபோல்,
ஒதுக்கித் தள்ளிவிட்டு
முணுமுணுப்பாய் ,
மொடமொடத்தக் காகிதத்தை
எண்ணியபடி அவள்.