கேள்விகளோடு ஒரு திரைப்படம்

கார்டூன் திரைப்படம் பார்த்துக் கொண்டிருந்த பெண்ணிடம்
எப்போது முடியும் எப்போது முடியும் என்று கேட்டுக் கொண்டே இருந்தேன். "அப்படி என்ன படம் தான் பார்க்கப் போற. 9 மணிக்கு முடியும் தந்துடறேன் கண்டிப்பா" . எப்போவும் நல்ல படம் டிவில வருவதாக இருந்தால் ஒன்று நேரம் மறந்து வேறு வேலையில் மூழ்கிப் பார்க்க தவறிப் போய் விடும் , இல்லை அப்போது தான் யாராவது வீட்டிற்கு வந்து இருப்பார்கள்.


தி பியானிஸ்ட் படத்திற்காக வேலை எல்லாம் முடித்து விட்டு காத்திருக்கிறேனே அது தான் காரணம். ஆனந்த விகடனில் அதன் விமர்சனம் படித்தது தான் இப்போது மீண்டும் புத்தகத்தை தேடி எடுத்துப் படிக்க மனநிலை இல்லை. சரி இன்னமும் கார்டூன் திரைப்படம் முடியவில்லையே இணையத்தில் தேடலாம் . தமிழில் தேடி விட்டு கிடைக்கவில்லை என்றால் ஆங்கிலத்தில் தேடுவோம் என்று இருந்தேன்.

தமிழில் பாஸ்டன் பாலாவின் தளம் வந்து கூகிளில் விழுந்தது. அவருடைய விமர்சனத்தை படிக்க இங்கே கிளிக்கவும் படித்தேன் . கதையின் களஅடிப்படை புரிந்தது, நல்ல விமர்சனம் . 'உன் படம் ஆரம்பிக்கப்போகுது வா' பெண் அழைத்தாள். அவளுக்கும் ஆர்வம் என்னதான் அம்மா பார்க்கப் போகிறாள் என்று . கதையைப் பற்றி சின்னதாக விளக்கம் சொன்ன போதும் இத்தனைக் கஷ்டத்துக்கு நடுவில் கதாநாயகன் எப்படி சிறுவயதில் இருந்து இவ்வளவு வளர்ந்தான்? என்று பெண்ணின் கேள்வி. அவள் கோணத்தில் அவனுடைய சிறு வயதுகாலம் தான் கவலை தந்திருக்கிறது.



குண்டுகளுக்கு நடுவில் பியானோவைத் தொடர்ந்து வாசிக்கும்போதே கதாநாயகனுக்கு இசையில் எத்தனை ஈடுபாடு என்று புரிந்தது . மற்ற படங்களைப் போல சாகசங்கள் நிகழ்த்தாமல் ஓடி ஒளியும் கதாநாயகன். நம்மைப்போல ஒருத்தன் என்று தோன்றுகிறது.
"இவர்கள் வேறு நாட்டுக்கு ஓடிப்போக முடியவில்லையா?" அடுத்தக் கேள்வி.



தனி இடம் பிரித்து யூதர்களை வைத்த பின் அந்தபக்கத்துக்கு போய் வரும் ஒரு சிறுவனை சுவற்றின் துளைக்கு அந்த பக்கத்தில் இருந்து நாஜிக்களில் ஒருவன்
இழுக்க இந்தப்பக்கம் இவன் இழுக்க கடைசியில் அந்த சிறுவன் இறந்து இந்தபக்கம் வரும்போது தன்னால் முடியவில்லையே என்று அப்படியே அந்த உடலை விட்டுப் போகும் போது "அம்மா அவன் செத்து விட்டானா "- பெண். "ம்''.

எதிர் வீட்டிற்குள் நுழைந்து சாப்பாட்டு மேஜையில் இருக்கும் அனைவரையும் கைகளை மேலே தூக்கியபடி அழைத்து சென்று வெளியே ஓடவிட்டு கொல்வதும் , எழமுடியாத சக்கர நாற்காலி கிழவனை பால்கனி வழியே தூக்கி எறிவதும் "அம்மா இப்போ எதுக்கு இந்தப் படத்தைப் பார்க்கிறே" நல்லப்படங்களின் வரிசையில் இதுவும் ஒன்று அதனால் தான். நிஜத்தில் இன்னும் இது போல் உலகத்தில் நடக்கின்ற இடங்கள் இருக்கிறது . பாவமில்லையா ?அவர்கள்.

எங்கே அழைத்துப் போகிறார்கள் என்று கேட்டதற்கு நெற்றியில் சுடப்பட்டு இறக்கும் பெண் , கிளிக்கூண்டை கையில் வைத்துக் கொண்டு தனியே அழும் குழந்தை, கணவனைத் தேடும் வயதான கிழவி ஒரு மிட்டாயை கையிலிருக்கும் கடைசி டாலர் பணம் குடுத்து வாங்கி
நகவெட்டியின் கத்தியால் ஐந்தாக வெட்டி உண்பது ,
அவ்வப்போது குறிப்பிட்ட சிலரை மட்டும் சுட்டி அழைத்து கொல்லப்படும் மக்கள் ஒவ்வொன்றும் தாங்க முடியாமல் கேள்விகளாய் கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள் பெண். குழந்தைகளும் இருக்கிறார்களே? போய் தூங்கு வேண்டாம் என்றாலும் அவள் மனம் கேட்கவில்லை. எனக்கும் சந்தர்ப்பத்தை நழுவ விட விருப்பமில்லை.




ஓடி குண்டடி பட்டு மடிந்து விழுந்து கிடக்கும் பெண்ணருகில் கடந்து போகும் படையினருக்கு அஞ்சி இறந்தவன் போல் படுத்துக்கிடக்கும் காட்சியில் என் மனதுக்கு தோன்றியதை மகள் வெளிப்படையாக சொன்னாள். "சொல்லமுடியாது செத்துப் போனவன் மேலேயும் சுட்டுவிட்டும் போகலாம் இவர்கள் இல்லையா அம்மா".




தனியாக ஒரு வீட்டில் ஒளிந்திருக்க நேரும் போது பியானோ அருகில் இருக்க [வாசித்தால் மாட்டிக்கொள்வானே ] வாசிக்க இயலாமல் போய்
அதன் மூடியை திறக்கும் காட்சியில் அம்மா வாசித்து விடுவானோ இத்தனை கஷ்டமும் பியானோ வாசிக்கத்தானே ? அதற்குத்தானே உயிரே வாழ்கிறான்.
ஒரு நல்ல நாஜிப் படை வீரன் வந்து உதவும் வரை அவளுக்கு மனதே இல்லை . இவன் நல்லவனோ காட்டி குடுக்க மாட்டானே? நான் தான் பியானிஸ்ட் கடைசி வரை உயிரோடு இருப்பான் கவலைப்படாதே என்று சமாதானம் சொல்லி வைத்திருந்தேன். நீ உயிர் பிழைத்து என்ன செய்வாய்?.

நாஜியின் கேள்விக்கு பியானோ வாசிப்பேன் - அவன் பதில் . வாசித்துக் காட்டும் பொழுது நாஜியின் முகமாற்றம் இசையின் அழுத்தத்தால் அவன் இளகும் மனநிலை அருமையான நிகழ்வு.
இசையினை கேட்டபடி படத்தைப் பற்றி அறிய படத்தின் தளம்.

இதுபோல் இன்னமும் இலங்கையில் இராக்கில் குண்டுகளுக்கு நடுவில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் மக்களுக்கு நம்மைப் போல நிம்மதி கிடைப்பது எப்போது ? என்று தெரியவில்லை.